In de put
wil ik niet blijven,
het is me er te vochtig,
het is me er te donker,
het is me er te kil,
bovendien
zie ik hier beneden
mijn favoriete sterren niet stralen
en ik weet
dat zodra ik die weer zie
ik mijn verkleumde botten
al vergeten ben.
Achterbaks
Niet onder mijn ogen,
niet recht in mijn gezicht,
maar achter mijn rug om
krijg ik een duw
en tegelijkertijd
een stok tussen mijn benen,
waardoor ik struikel,
zo word ik pootje gelicht.
Als een lopend vuurtje – ukv
De buurman versprak zich, vertelde dat hij op reis ging en snel schatrijk terug zou keren. Na veel flemen zei hij waar de rijkdom voor het oprapen lag. Het overtuigde. Ik haalde geld van de bank, kocht dure treinkaartjes een ging met mijn zonen op reis.
Eenmaal aangekomen bleken we niet alleen. Op een kale heuvelrug groeven en wroetten duizenden andere gelukzoekers onophoudelijk in de aarde en verzamelden. Af en toe klonk er een juichkreet.
Een week later zijn we weer thuis, berooid en een illusie armer. In de schuur staan rugzakken met, wat is gebleken, waardeloze stenen.
Conflict
Ik weet niet wat het is,
maar hier sta ik dan
al uren te roeren,
de ingrediënten willen maar niet binden,
heb ik er soms eentje gemist?
Ik heb een hekel aan
een te dun mengsel
of klontjes in de pap.
Dus zal ik dit dessert
maar weer als
mislukt beschouwen,
daarom gooi ik het vol overgave
in de dichtstbijzijnde vuilnisbak.
Heilig
Hij draagt een aureooltje
en een kostuum
dat tot in de verte
glinstert en glittert,
maar deze attributen
heeft hij allemaal zelf gemaakt,
wie hij werkelijk is
kun je pas zien
als hij ze aflegt,
als hij kwetsbaar is en naakt.
Hitte
Mijn hand bezweet,
de pen glijdt,
ik krijg hem maar niet goed beet.
De inkt die stolt,
vloeit veel te traag,
nietslukt er goed vandaag
want het is veel
en veel te heet.
Een hele eer
Vereerd ben ik met het feit
dat hij voor het spijzen van zijn gerecht
mijn kruiden wil gebruiken
zodat als het eenmaal is bereid
ik het van ver al zal herkennen
omdat het een vleugje zal hebben
van mijn identiteit.
Bewegen
Mijn kreupelhout
ligt veilig
tussen dennentakken
en fris groen loof geborgen,
wordt daar niet dorder,
wordt daar niet droger.
Ik laat het er
wekelijks verzorgen,
zodat het
niet meteen zal knakken,
toch een beetje
van zijn veerkracht
en zijn kleur behoudt.
De thuisreis – ukv
We hebben afgesproken op Victoria Station. Drie maanden heb ik hem niet gezien en ik kijk er naar uit om met hem naar huis te gaan. Vanaf het moment dat ik hem bij de krantenkiosk zie staan, voel ik me warm worden, voel ik me geborgen.
Hij heeft kamers voor ons gereserveerd in een groot hotel. Ik kijk mijn ogen uit. Tijdens het diner in een sjiek restaurant praten we, lachen we, vertellen elkaar over de afgelopen maanden. Ik geniet ervan hem helemaal voor me alleen te hebben. Thuis ben ik morgen weer één van zijn vijf kinderen.
Duivels oranje
In Nederland
noemen ze mijn tongval Vlaams,
in Vlaanderen zeggen ze na
mijn eerste gehoorde woorden:
‘jij bent zeker in Holland geboren.’
En ik,
ik reken me rijk,
ik voel me thuis in beiden landen,
een tevreden onderdaan,
ik ben een echte Europeaan.
