Het monster greep hem bij zijn kladden,
hield hem met zijn tanden,
later in zijn klauwen,
kon hem toch niet houden,
waarna hij haar
als afgedankte prooi
op het asfalt had laten vallen.
De vrienden
Verscholen onder de zoden,
in de aarde,
onder het zand
lijkt het land
kaal en desolaat,
maar ik weet
dat ze er zijn,
dat als hun bollen openbreken
hun bloemen mij in bossen
zullen verwennen,
er helemaal voor mij zijn.
De meester
Hoe moet ik mij
aan hem meten?
Mag ik dat überhaupt wel doen?
Aan de voet van de oude reus
ben ik niet eens in staat
tot het strikken van de veters
van zijn linker- of rechterschoen.
Sprakeloos laat ik zijn woord,
zijn stem van boven
over mij rollen;
er is even niets meer
dan die wereld
tussen mij en hem.
Vonnis -ukv
Voor de rechter ontkende ze alles.
Ze was nooit door rood gereden.
Ze had nooit ongevraagd haar buurmeisje van school gehaald en niet meteen naar huis gebracht.
Ze had nooit een zelfgemaakt bordje ‘Te koop’ op een, van de zorgverzekering, gehuurde rollator gehangen en daarna op haar oprit gezet en verkocht.
Ze had zeker nooit iets op haar gasfornuis laten staan, waardoor brand was ontstaan en haar huis in de as was gelegd.
‘Zulke dingen vergeet je toch niet.’
Volgens de rechter was haar schuld echter onomstotelijk bewezen. Ze kreeg levenslange opsluiting. In een verzorgingstehuis, ver van haar eigen huis.
Comfortzone
Door de afwezigheid van warmte,
de afwezigheid van zon,
mijd ik de koude,
mijd ik het grijze,
blijf ik veilig in mijn cocon,
maar ik groei en groei,
het wordt te krap,
ik barst naar buiten,
zuig mijn longen vol
en word blij dat ik mijn inertie overwon.
Oud zeer
Door de druk
aan de zolen van mijn voeten
wordt de huid hard,
wordt eelt
en ik zalf, scrub en smeer,
zodat de pijn ervan zal verdwijnen,
maar het eelt op mijn ziel
moet blijven,
het vervaagt het voelen
van een wond
die nooit zal genezen.
Zijn specialiteit
De stukken fruit,
met expertise gekweekt,
dus van goede kwaliteit,
mocht hij met regelmaat
met mij delen,
waren aanvankelijk hard en zuur,
maar werden allengs sappiger en rijper,
steeds moeilijker om ze niet te versmaden
en nu zijn ze helemaal op
en na die boost aan vitaminen
voel ik mij weer op en top,
maar mis ik de diverse smaken.
Bizar – ukv
Als een illegaal ging ik stap voor stap over de smalle strook tussen het met schrikdraad beveiligde weiland en de bergen zand op de weg. Het versperren van de weg was op dit punt, getuige de voet- en fietssporen, niet gelukt. Op diverse andere bospaden en geasfalteerde landweggetjes hadden we minder geluk. Al meerdere keren hadden we rechtsomkeert moeten maken.
Zo was het. Niet zo lang geleden. Vandaag fietsen we onbekommerd het land van de noorderburen binnen. Ons grensoverschrijdend gedrag is weer volkomen normaal.
Tussenpersoon
Zonder klink
gaat de deur niet open,
als ik toch inzage
aan de andere zijde wil,
zal ik hem eerst behoedzaam
of op een brute wijze moeten slopen
voordat ik vrij in en uit kan lopen.
Ergernis
Beu was ik de doorn
in mijn oog,
al zo lang oorzaak
van vocht en wazig zicht,
van gekriebel,
van sporen van tranen
op niet een
maar beide wangen.
Nu ik hem heb verwijderd,
hoef ik niet meer te wrijven,
blijft mijn gezicht voortaan droog.
Mijn appelboom 