We hebben afgesproken op Victoria Station. Drie maanden heb ik hem niet gezien en ik kijk er naar uit om met hem naar huis te gaan. Vanaf het moment dat ik hem bij de krantenkiosk zie staan, voel ik me warm worden, voel ik me geborgen.
Hij heeft kamers voor ons gereserveerd in een groot hotel. Ik kijk mijn ogen uit. Tijdens het diner in een sjiek restaurant praten we, lachen we, vertellen elkaar over de afgelopen maanden. Ik geniet ervan hem helemaal voor me alleen te hebben. Thuis ben ik morgen weer één van zijn vijf kinderen.
Auteursarchief: melissawouters
Duivels oranje
In Nederland
noemen ze mijn tongval Vlaams,
in Vlaanderen zeggen ze na
mijn eerste gehoorde woorden:
‘jij bent zeker in Holland geboren.’
En ik,
ik reken me rijk,
ik voel me thuis in beiden landen,
een tevreden onderdaan,
ik ben een echte Europeaan.
Verlangen
Hoezeer
heb ik hem gemist,
hij was er wel,
maar niet in zicht,
alsof er iets anders
tussen ons in beweegt,
zodat hij niet dichter bij kon komen
en ik bleef koud,
maar nu hij er eindelijk dan toch is,
nu mag hij me
tot diep in mijn vezels koesteren
en tot in de herfst,
of langer als dat kan,
verwarmen,
ik leef op
onder die zalige zomerzon.
Lef of laf
Durft hij ook
van die wrede zinnen
te formuleren
als hij zich niet
achter schermen kan verbergen,
maar poedelnaakt
in vol ornaat
aan een van de open ramen staat?
Verborgen
In het duister
is geprevel,
is gefluister,
meer niet.
Naarstig ga ik
op zoek
naar de echte waarheid,
die ik pas ontdek
na een druk op de knop:
in het volle licht.
En ik schrik.
Energie
Vanochtend
toen ik de dop
van de fles ontsloot,
toen borrelde,
bruiste het water,
maar vanavond
was er geen enkele druppel meer
die mij nog deed niezen
omdat hij recht
mijn gezicht en neus in spoot.
Leed – ukv
Ze deden alles samen, maar ergens onderweg zijn ze elkaar verloren. Had hij teveel afstand genomen, waardoor ze hem niet in kon halen? Waardoor ze toen hij eenmaal uit zicht was, een andere afslag nam. En zo iemand tegenkwam die haar voor altijd bij hem weg zou houden?
Of was ze al eerder van plan hem niet meer te volgen en was die vent de druppel?
Moet hij zichzelf verwijten dat hij haar is kwijtgeraakt, omdat hij te weinig op haar heeft gelet?
Hij weet het niet, hij was zelf nog jong. Maar het veroorzaakt een leven lang verdriet.
Frustratie
Getergd
laat hij zijn tanden zien,
gromt en brult,
draait in zijn onrust
eindeloze rondjes
in zijn kooi,
maar als de dompteur komt
lijkt hij bedaard,
houdt hij zich kalm,
zijn gezicht weer keurig
in zijn normale plooi.
Vastgeroest
Toen het er eindelijk van kwam,
hipte, strompelde hij
naar buiten,
zijn lijfje stijf,
zijn pootjes stram
en toen hij wilde vliegen
en zijn vleugels spreidde,
kwam hij niet verder dan
wat gefladder,
was hij vleugellam.
De uitslag – ukv
Toen de radioloog met de röntgenfoto’s klaar was, keek ze hem vragend aan.
‘Morgen kunt u uw huisarts bellen voor de uitslag.’
Ze wilde iets zeggen, maar hij liet haar niet eens beginnen.
‘Nee, wij mogen niets zeggen.’
De volgende dag stelde ze het telefoontje zo lang mogelijk uit. Ze wilde duidelijkheid over haar klachten, maar was bang voor zware ingrepen. Toen ze haar huisarts uiteindelijk aan de lijn had, zei hij:
‘Het zit tussen uw oren.’
‘Tussen mijn oren, dokter? Ik denk dat u de verkeerde foto’s voor u heeft. Ik heb geen hoofdpijn maar pijn aan mijn knieën.’
