Met twijfel over mijn verschijnen gluur ik naar beneden. Een kluwen van mensen en metaal dat zich in Lembeek tot een fleurig lint met ballonnen ontvouwt, trekt me over de streep. Het fascineert me dusdanig dat naarmate ze vorderen ik me meer laat zien en getuige ben van de kleurige slinger die zich zestig kilometer door een bloeiend Pajottenland beweegt: van de Zennevallei via Oetingen, langs het kanaal Brussel-Charleroi. Ze vormen net een elastiek, soms kort bij elkaar, dan helemaal uiteengereten. Een feestelijk gezicht. Ik ga er volop van stralen, zij van zweten. Maar dat deert ze schijnbaar niet.
Bron: De zon
Pajottenland, Tandemtocht 14 mei 2023
Mijn appelboom 