Overal sluiten ze me buiten
als ik niet beschik
over de juiste taal,
een taal met woorden
die ik normaliter niet gebruik en niet versta,
woorden alleen ik mag weten
en moet fluisteren
voordat ik ergens binnenga
en als ik een woord ben vergeten
moet ik in een rij
op een nieuwe wachten,
die me dan alsnog binnenlaat.
Waar zijn toch die deuren gebleven
met een zoemer of een bel,
waar ik maar op hoef te drukken,
waarna gewone mensen ze openen
en alle vragen beantwoorden,
die ik ze stel?
Mijn appelboom 