‘Opa spreekt geen Nederlands’ – ukv

Juf Mia heeft een nieuw lied op het bord geschreven. Ik begrijp niet alle woorden maar ik word er enthousiast van. Het is een uitgelezen moment om het te leren. Ik schrijf de tekst over in mijn zangschriftje en oefen overijverig mee. Als de bel gaat, verdwijnt het schriftje in mijn boekentas.
‘Opa!’ roep ik als ik thuiskom. Glimlachend kijkt hij me aan, ziet hoe ik mijn schriftje pak. Ik begin te zingen: ‘My Bonny’,  maar aarzel…
Hij valt in. Samen zingen we het lied uit.
Voor het eerst heb ik het het gevoel dat we elkaar echt verstaan.